Oog om Oog
25 min | original score, sound design, mix
director: milton broen
In deze film noir-achtige korte film komt een postbode in de verleiding stiekem andermans brieven te lezen. Als hij in de liefdesbrieven van zijn buurvrouw geheime berichten ontdekt, komt hij in een paranoïde toestand terecht.
Gezien de tijdsgeest (begin 1960) schreef ik een score vol invloeden uit de jazz, van Bernard Herrman en Shostakovich en vervlocht deze met een moderne productie.
FRITS
30min | sound design, mix
director: florentine oranje
Een observerende documentaire over het besef van vergankelijkheid en hoe we daarmee omgaan. Sinds Frits de ziekte van Parkinson heeft, gaat zijn lichamelijke achteruitgang hand in hand met het verval van zijn huis vol herinneringen.
Om de ernst van Frits zijn situatie te verduidelijken, foleyde ik al zijn bewegingen, de hele documentaire lang. Vergeleken met de gemiddelde docu gebruikte ik veel abstractere ambiences, waardoor het verval van zijn huis duidelijker naar de voorgrond kwam.
Goudhaan
20min | sound design, mix
director: sem dingemans
Door het bijna failliet gaan van een wasstraat en de komst van een nieuwe stiefmoeder, wordt een vader-zoonrelatie op de proef gesteld. Een korte fictiefilm rondom het thema bewijsdrang.
Ik kwam pas maanden na de picture-lock bij deze crew, wat de leuke uitdaging opleverde om het thema bewijsdrang in audio te verwerken, zonder dat ik nog invloed kon hebben op de scènes zelf. Ik bedacht oplossingen, zoals te laten lijken alsof de hoofdpersoon heel hard gas gaf in een auto die niet van hem was terwijl in werkelijkheid alleen maar geobsedeerd naar het logo op het stuur keek.
Voor Jullie
25min | original score, sound design, mix
director: geertje hadderingh
Geertje Hadderinghs ouders zijn gescheiden en ze heeft nog nooit een foto gezien van hen samen. Wat betekent dat voor haar en de manier waarop ze tegen liefde aankijkt, vraagt ze zich af in deze korte ego-documentaire.
De uitdaging van deze film was om een score te schrijven waardoor de film hoop verkondigde, in plaats van zwaarte. Ik merkte dat alle muziek die ik in eerste instantie schreef al snel dat laatste oproepte en besloot daarom om tegendraads te werken. Dus: zielige scene -> hoopvolle muziek. Hoopvolle scene -> emotionele muziek.
Long Distance
20min | sound design, mix
director: martyna gawecka
De 18-jarige, Poolse Magda besluit haar in Nederland werkende vader te bezoeken wanneer hij niet thuis kan komen met Pasen. In de paar dagen die zij met elkaar doorbrengen moeten ze onder ogen komen dat de emotionele afstand tussen hen groter is geworden dan de fysieke.
Deze film kende geen muziek, doch veel dialoogschaarse scènes. Juist door de wereld zachtjes op de achtergrond te laten leven (en toch stiekem diegetische muziek te verwerken) lukte het de subtiliteit realistisch te verklanken zonder het er te dik op te leggen.